Visie

Een kernbegrip van onze opleiding is dat er gewerkt wordt vanuit een collaboratieve attitude binnen systemische en narratieve opvattingen.  We streven naar het geven van handvatten aan de cursisten om deze aanpak te hanteren in een praktijk, die vaak meer lineair en op pathologie gericht is.

We vinden het daarom belangrijk dat de cursisten beschikken over een veelheid aan verhalen. Om zo, bruikbare en passende methoden en technieken tot hun beschikking te hebben om met de systemen met wie ze werken weer te komen tot helpende verhalen, van waaruit systemen weer verder kunnen.

Maar ook, om zo verhalen tot hun beschikking te hebben die hen taal geeft en helpt het systemische verhaal op de werkvloer hoorbaar te maken. Een werkvloer waar men vaak met verschillende disciplines binnen dominante lineaire en op de individu gerichte werkwijzen te maken heeft. We streven dan ook naar het vasthouden van de op samenwerking gerichte basishouding, van waaruit ruimte gecreëerd kan worden voor de systemische invalshoek.

We realiseren ons dat het sociaal constructionisme om een postmodern denken vraagt, wat lastig kan zijn in een alomvattend moderne wereld. Het denken in mogelijkheden in plaats van beperkingen of belemmeringen is dan de continue aanrijking vanuit de cursusgevers.

We willen niet ontkennen dat er problemen zijn in gezinnen; het gaat om de en… en verhalen in plaats van of…of. Dit alles overziend geeft dit de cursisten, naar wij hopen, de mogelijkheid een eigen stijl te gaan ontwikkelen. Ze kunnen ontdekken welke verhalen ze willen vasthouden, welke verhalen ze opnieuw uit hun arsenaal willen halen en wat ze willen toevoegen aan voor hen zinvolle verhalen. En, last but not least; welke verhalen gezinnen ons vertellen, die inspireren, verbeelden, ontroeren en ons op velerlei manieren helpen verder te ontwikkelen als systeemtherapeutisch werker.